List od ekonomistów: chwila obecna może być jedynie zapowiedzią tego, co ma nadejść

Gospodarka węglowa wzmacnia nierówności rasowe, społeczne i gospodarcze, tworząc system zasadniczo nie do pogodzenia ze stabilną przyszłością.

Od głęboko zakorzenionego rasizmu po pandemię COVID-19, od skrajnych nierówności po upadek ekosystemów – nasz świat staje przed strasznymi katastrofami o wspólnych korzeniach. Ale obecna chwila, w równym stopniu jak boleśnie uwypukla słabości naszego systemu gospodarczego, daje nam wyjątkową szansę na to, by go wymyślić od nowa. A pragnąc przebudowy naszego świata, możemy, i musimy, pożegnać się z gospodarką napędzaną paliwami kopalnymi.

Nawet w chwili, gdy załamanie klimatu jest już tuż za rogiem, presja powrotu do starej gospodarki opartej na węglu jest realna, i tym bardziej niebezpieczna, gdy wziąć pod uwagę fundamentalną niestabilność gospodarki zakorzenionej w niesprawiedliwości. Źródła ludzkiego cierpienia na dużą skalę, takie jak nieurodzaj, niedobory wody, wzrost poziomu wód morskich, pożary, ekstremalne zjawiska pogodowe, przymusowa migracja i pandemie, idą ramię w ramię z ociepleniem świata. Na przykład narażenie na zanieczyszczenie powietrza zwiększa ryzyko powikłań chorób takich jak COVID-19, a wylesianie i rosnące temperatury zwiększają prawdopodobieństwo pojawiania się w przyszłości chorób zakaźnych. Kiedy te konsekwencje się ujawniają, nie jest przypadkiem, że są one nieproporcjonalnie bardziej odczuwane przez społeczności kolorowe, społeczności o niskich dochodach, a także przez najbardziej narażone narody i ludy oraz inne, historycznie marginalizowane grupy.

Źródła ludzkiego cierpienia na dużą skalę, takie jak nieurodzaj, niedobory wody, wzrost poziomu wód morskich, pożary, ekstremalne zjawiska pogodowe, przymusowa migracja i pandemie, idą ramię w ramię z ociepleniem świata.

Na przykład, to Czarni w Ameryce należą do najbardziej narażonych na zanieczyszczone powietrze. Gospodarka oparta na węglu wzmacnia nierówności rasowe, społeczne i ekonomiczne, tworząc system zasadniczo nie do pogodzenia ze stabilną przyszłością. Jeśli nie podejmiemy działań teraz, chwila obecna może się okazać jedynie zapowiedzią tego, co nadchodzi, ponieważ sytuacje i wybory, jakich przyjdzie nam dokonywać, będą coraz bardziej bolesne. Co więcej, naiwnością jest wyobrażanie sobie, że możemy po prostu popchnąć przemysł paliw kopalnych – branżę, która od dziesięcioleci kłamie na temat zmian klimatycznych, aktywnie sprzeciwia się poważnym rozwiązaniom klimatycznym i nadal planuje przyszłość zależną od paliw kopalnych – do właściwych zachowań.

Zamiast tego powinniśmy dostrzec, że obecna chwila stwarza okazję do zbudowania lepszej przyszłości dla nas i naszych dzieci. Przejmując kontrolę nad gospodarką węglową, możemy rozpocząć wytyczanie ścieżki prowadzącej do ożywienia gospodarczego, jednocześnie budując sprawiedliwszy i bardziej zrównoważony świat.

Rządy muszą aktywnie wycofać się z przemysłu paliw kopalnych. Dotacje i subsydia dla wielkich koncernów naftowych, gazowych i węglowych tylko dodatkowo opóźniają niezbędną transformację energetyczną, zakłócając rynki, a jednocześnie skazując nas na przyszłość, na którą nie możemy sobie pozwolić. Zamiast tego skoordynowane wycofywanie się z poszukiwań i wydobycia paliw kopalnych umożliwi rządom przesunięcie środków na zielone technologie, infrastrukturę, programy społeczne i dobre miejsca pracy, pobudzając transformację gospodarczą, która przynosi korzyści ludziom i planecie.

Instytucje finansowe muszą zakończyć swoje inwestycje i finansowanie w zakresie paliw kopalnych. Stawiając na sukces branży wydobywczej, nasze największe banki, najbardziej wpływowi inwestorzy i najbardziej prestiżowe uniwersytety zapewniają jej kapitał gospodarczy i społeczny niezbędny do utrzymania niebezpiecznego status quo. Zamiast tego instytucje te powinny wycofać się ze spółek wydobywczych i zakończyć finansowanie ich dalszej działalności, jednocześnie inwestując zasoby w sprawiedliwą i stabilną przyszłość.

Ludzie muszą zbudować siłę polityczną, aby stanąć po stronie bardziej sprawiedliwego systemu gospodarczego. Próbując odbudowywać gospodarkę, której naczelną zasadą jest powrót do „biznesu jak zwykle”, zastąpimy po prostu jeden kryzys drugim. Zamiast tego musimy zdać sobie sprawę, że kiedy dochodzi do kryzysu, katastrofa nasila się wzdłuż linii podziału społeczeństwa, a gdy nie przygotujemy się na katastrofę, koszty tej bezczynności spadną przede wszystkim na najsłabszych. Zielone ożywienie może i musi podnieść na duchu tych, którzy go najbardziej potrzebują, w kraju i na całym świecie, tworząc w ten sposób bardziej odporne i regenerujące się społeczeństwo.

Udana wielkoskalowa transformacja gospodarcza, która doprowadzi do demontażu gospodarki węglowej i stworzenia świata bardziej przyjaznego dla środowiska naturalnego, da nam szansę rozpoczęcia procesu naprawy gospodarczej, pracując jednocześnie nad usunięciem niesprawiedliwości, które stanowią dzisiaj serce naszego systemu. Jako niżej podpisani eksperci ekonomiczni wzywamy naszych decydentów do uznania roli, jaką w odbudowie naszego świata mają do odegrania znaczące działania pro klimatyczne – do uznania, że zdrowa gospodarka i zdrowe społeczeństwo wymagają zdrowej planety.

List ten został podpisany przez ponad 100 ekonomistów:

Joseph E. Stiglitz, Columbia University

Gabriel Zucman, University of California, Berkeley

Robert B. Reich, University of California, Berkeley

Dani Rodrik, Harvard University

Mariana Mazzucato, UCL

Jeffrey D. Sachs, Columbia University

Darrick Hamilton, The Ohio State University

Gernot Wagner, New York University

Erik Brynjolfsson, Stanford University

Emmanuel Saez, University of California, Berkeley

Dean Baker, Center for Economic and Policy Research

Ann Pettifor, Policy Research in Macroeconomics

Michael Ash, University of Massachusetts Amherst

Jessica Gordon-Nembhard, John Jay College – CUNY 

Douglas Almond, Columbia University

Stephen A. Marglin, Harvard University

Clair Brown, University of California, Berkeley

Juliet Schor, Boston College

Jonathan Isham, Middlebury College

José-Antonio Espín-Sánchez, Yale University

Thomas Herndon, Loyola Marymount University

Indivar Dutta-Gupta, Georgetown University

Elliott Sclar, Columbia University

Monique Morrissey, Economic Policy Institute

Arthur MacEwan, University of Massachusetts Boston

Henry M. Levin, Columbia University

David Barkin, Universidad Autónoma Metropolitana

Chris Tilly, University of California, Los Angeles

Deepankar Basu, University of Massachusetts Amherst

Thomas Michl, Colgate University

Nancy Folbre, University of Massachusetts Amherst

Herbert Gintis, Santa Fe Institute

Hans Despain, Nichols College

Peter H. Bent, Trinity College

Gautam Sethi, Bard College

Jeffrey Shrader, Columbia University

Margaret C. Levenstein, University of Michigan

Steven Hail, University of Adelaide

Raj Patel, The University of Texas at Austin

Steve Keen, UCL

Hendrik Van den Berg, University of Nebraska-Lincoln and University of Massachusetts Amherst

John Miller, Wheaton College

Amanda Novello, The Century Foundation

Mar Reguant, Northwestern University

Imraan Valodia, Wits University

Mary A. Taft, University of Massachusetts Amherst

Fabrizio Zilibotti, Yale University

Gerald Epstein, University of Massachusetts Amherst

Pavlina R. Tcherneva, Bard College and Levy Economics Institute

Stephanie Kelton, Stony Brook University

Lawrence Mishel, Economic Policy Institute

Brad DeLong, University of California, Berkeley

Kathy Zilch, University of Massachusetts Amherst

Sunanda Sen, Jawaharlal Nehru University

Richard D. Wolff, The New School

Tim Jackson, University of Surrey

Gregor Semieniuk, University of Massachusetts Amherst

Jason Hickel, Goldsmiths, University of London

Fadhel Kaboub, Denison University and Global Institute for Sustainable Prosperity

Anders Fremstad, Colorado State University

Randall Wray, Bard College and Levy Economics Institute

Nina Eichacker, University of Rhode Island

Larry Allen, Lamar University

Elissa Braunstein, Colorado State University

Bogdan Prokopovych, University of Massachusetts Amherst

Ramaa Vasudevan, Colorado State University

Mark Paul, New College of Florida

Yeva Nersisyan, Franklin and Marshall College

Michael Carlos Best, Columbia University

Erik K. Olsen, University of Missouri Kansas City

Kimberly Oremus, University of Delaware

Tracy Mott, University of Denver

Eban Goodstein, Bard College

Eileen Appelbaum, Center for Economic and Policy Research

Mark Campanale, Carbon Tracker Initiative

Carol E. Heim, University of Massachusetts Amherst

Timothy Koechlin, Vassar College

William Mitchell, University of Newcastle

Akhil Rao, Middlebury College

Andrew Fieldhouse, Middlebury College

Peter Hans Matthews, Middlebury College

Richard Parker, Harvard University

Shouvik Chakraborty, University of Massachusetts Amherst

Jay Hamilton, John Jay College – CUNY 

Gerald Friedman, University of Massachusetts Amherst

Matthew Johnson, Duke University

Kate Raworth, Oxford University

Markus Wissen, Berlin School of Economics and Law

William Lazonick, The Academic-Industry Research Network

Bryan Snyder, Bentley University

Tilman Altenburg, German Development Institute

Yavuz Yaşar, University of Denver

Sarah Jacobson, Williams College

Mary C. King, Portland State University

Lawrence P. King, University of Massachusetts Amherst

Rob Larson, Tacoma Community College

Mark Witte, Northwestern University

Wendy Carlin, UCL

Geoff Schneider, Bucknell University

Thomas Masterson, Levy Economics Institute

Julia Cagé, Sciences Po Paris

Jacqueline Klopp, Columbia University

Howard Botwinick, SUNY Cortland

Stephen O’Connell, Swarthmore College

W. Mason, John Jay College – CUNY 

Randy Albelda, University of Massachusetts Boston

Michael Reich, University of California, Berkeley

John Womack, Harvard University

Ben Zipperer, Economic Policy Institute

Benjamin Wilson, SUNY Cortland

Justin A. Elardo, Portland Community College

Joan Hoffman, John Jay College – CUNY 

Jack Willis, Columbia University

Robert A. Nakosteen, University of Massachusetts Amherst

José Blanco, Universidad Autónoma de México

(Powiązania instytucjonalne wyłącznie do celów identyfikacyjnych).

---

Tłumaczenie: Janusz Allina

---

Jeśli podoba Ci się to, co robimy, prosimy, rozważ możliwość wsparcia Zielonych Wiadomości. Tylko dzięki Twojej pomocy będziemy w stanie nadal prowadzić stronę i wydawać papierową wersję naszego pisma.
Jeżeli /chciałabyś/chciałbyś nam pomóc, kliknij tutaj: Chcę wesprzeć Zielone Wiadomości.