ISSN 2657-9596
Zdjęcie: petroglif w stylu Anasazi (Spirala) i piktogramach (Owca gruboroga) na pustyniach południowego Utah, Edge of the Cedars w Blanding w Utah, USA. Motyw spirali mógł symbolizować sipapu – miejsce wyłonienia się przodków z podziemnego świata, a także zależność między cyklami przyrody a ludzkim istnieniem. Wizerunki zwierząt (np. owcy gruborogiej) łączono z rytuałami łowieckimi, ale też z wierzeniami, że zwierzęta są mediatorami między światam Współcześni potomkowie prehistorycznych kultur Pueblo (dawniej Anasazi) podkreślają, że petroglify są żywym elementem ich tradycji, przypominającym o zobowiązaniach wobec ziemi przodków.

Dzień Ziemi. Nie jesteśmy ponad — jesteśmy pośród.

Redakcja
22/04/2025
Dzień Ziemi nie jest świętem człowieka, który „dba o środowisko”.
Spójrzmy na to, jako na moment zatrzymania. Szansę, aby przyjąć inną perspektywę.
W lesie dzięcioł nie pyta, czy może kuć dziuplę. Mrówki nie proszą o pozwolenie, by móc budować mrowisko. Każde z tych istnień ma swoje miejsce — nie dlatego, że jest potrzebne człowiekowi, ale dlatego, że po prostu jest.
Człowiek może stać się częścią tej większej całości, ale nie jako zarządca czy właściciel. Chodzi o bycie współistniejącym — jednym z wielu ogniw w naturalnym łańcuchu życia. Zamiast dominować, możemy żyć w równowadze z innymi istotami, szanując ich miejsce w ekosystemie. Nasza wartość tkwi nie w panowaniu, ale w umiejętności życia obok, w harmonii z tym, co już istnieje.
Czy potrafimy zejść z piedestału i po prostu być — obok innych istot?
Zacząć od prostego gestu: zostawić dzikie jabłko dla ptaków?
To właśnie te małe, codzienne decyzje — te momenty, w których wybieramy inaczej — mają potencjał do wprowadzenia ogromnej zmiany. Zamiast skupiać się na wielkich gestach i idei „ratowania planety”, powinniśmy zacząć od zmiany sposobu, w jaki postrzegamy naszą relację z naturą.
Czasem pytamy: co mogę zrobić?
Zasadzić drzewo? Ograniczyć plastik? Jeść mniej mięsa?
To dobre kroki — ale jeszcze ważniejsze jest dlaczego je podejmujemy.
Nie dla własnego komfortu. Nie ze strachu.
Ale z poczucia więzi. Z przekonania, że nie jesteśmy odrębni, tylko spleceni z tym światem.
Działanie zaczyna się nie wtedy, gdy zrobimy coś wielkiego — ale wtedy, gdy coś naprawdę poczujemy. Od chwili, w której spojrzymy na drzewo nie jak na „materiał”, ale jak na istotę.
Nie chodzi o to, czy uda nam się zmienić świat.
Chodzi o to, czy potrafimy zmienić sposób, w jaki w nim jesteśmy.
Nie jako użytkownicy, ale jako obecność, która nie wyklucza, nie przyspiesza, nie dominuje.
To nie jest lista zadań do odhaczenia.
To codzienny wybór stylu życia — spokojnego, współodczuwającego, bardziej słuchającego niż mówiącego.
Ziemia nie oczekuje od nas wielkich deklaracji czy heroicznych działań.
Wystarczy, że poświęcimy jej uwagę i troskę.
Chodzi o gotowość, by w praktyce dbać o równowagę i współistnieć z naturą — szanując miejsce każdego: ptaka, drzewa, rzeki i robaka.
Bo prawdziwa troska nie zaczyna się od działania.
Zaczyna się od relacji.
Życzymy Wam, abyście każdy dzień obchodzili jak Dzień Ziemi — z uważnością, szacunkiem i świadomością naszego połączenia z naturą.

Jeśli nie zaznaczono inaczej, materiał nie może być powielany bez zgody redakcji.

Discover more from Zielone Wiadomości

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading